تشکل های اسلامی
تشکلهای اسلامی دانشجویان، اصلیترین شاخهی فعالیتهای دانشجویی به شمار میآید؛ مقام معظم رهبری، بارها و بارها از نقش اساسی تشکل های اسلامی یاد کردهاند و به تحلیل و تبیین حرمت آن پرداختهاند و از منظرها و زاویههای مختلف، بر ضرورت استمرار فعالیت تشکلهای اسلامی تأکید داشتهاند؛ از جمله میتوان به تضمین روح اسلامی دانشگاه در سخنان ایشان اشاره نمود:
«حفظ و تعمیق روح اسلامیت دانشگاه، از خواستههای جدی دین باوران است و بار اصلی این مسؤولیت، بر دوش بدنهی دانشگاه یعنی دانشجویان خواهد بود؛ اما این رسالت، همانند دیگر وظایف اجتماعی، جز از طریق تأسیس و یا تقویت نهادهای اجتماعی متناسب پدید نخواهد آمد و در این میان، نقش تشکلهای اسلامی دانشجویی که برخاسته از بدنهی یاد شده هستند، نقشی اساسی و غیر قابل جایگزین است. (سخنرانی در دیدار با اعضای انجمنهای اسلامی دانشجویان ۱۵/۳/ ۱۳۶۴)»
مصونیت بخشی دینی، سیاسی در محیط دانشگاه و تعمیق فرهنگ دینی از جمله وظایف تشکلهای اسلامی دانشجویان است.
توجه به این نکته ضروریست که تشکلهای اسلامی دانشجویی، در عضویابی دوراهی سختی را در پیش دارند: از یک سو میبایست به توسعهی کمی اعضا و هواداران بیندیشند و خود را از یک گروه کوچک و اقلیت درآورند و در محیط دانشگاه، حضوری محسوس و عینی داشته باشند؛ از سوی دیگر، بی مبالاتی و بی قیدی در انتخاب اعضا، مخاطرات سختی را در برابر تشکلها ایجاد میکند و ضعفهای خصلتی، فردی را به درون جمع و تشکیلات میبرد و موجب تشتت و تفرقه یا فساد و بدنامی مجموعه خواهد شد.
در خصوص حداقل شرایط عضویت در تشکلهای اسلامی، رهبر معظم انقلاب به نکات زیر اشاره داشتهاند:
- رعایت خلوص و صداقت
- شعور و باور دینی
- تیزهوشی و درایت
- جدی گرفتن درس
مقام معظم رهبری با تمامی تشویقها و تأکیدهایی که همواره در مورد حضور و فعالیت تشکلهای اسلامی دانشجویی داشته و دارند، مکررا به آفات و خطرات راه و پرهیز از آنها اشاره کردهاند و گوشهیی از صعوبت فعالیت تشکیلاتی دانشجویی را نمایانیدهاند. از جمله، به نکات زیر میتوان اشاره داشت:
- پرهیز از هرج و مرج و اغتشاشگرایی
- فعالیت سیاسی، و نه سیاستبازی
- پرهیز از برخوردهای افراطی
- عدم تأثیرپذیری از احزاب و گروههای خارج از دانشگاه
- جلوگیری از تفرقه و اختلافات درونی
- پرهیز از انحراف از مواضع اصولی
- شناسایی آفات معنوی، اخلاقی و پرهیز از آنها