مقاله اعضای هیات علمی گروه معماری دانشگاه زابل با معرفی فناوری خارخانه‌ها در یکی از معتبرترین مجلات علمی جهان منتشر شد

به گزارش روابط عمومی دانشگاه زابل:

دو عضو هیأت علمی گروه معماری دانشگاه زابل، آقایان دکتر جمشید داوطلب و دکتر ابوالفضل حیدری، مقاله علمی با محور معرفی فناوری به ‌کار رفته در «خارخانه‌ها» در سیستان را در مجله شهر و جامعه پایدار (Sustainable Cities and Society)، حائز رتبه 5 جهانی در حوزه تکنولوژی ساخت به چاپ رساندند.

  Davtalab, J. and Heidari, A., 2020. The Effect of Kharkhona on Outdoor Thermal Comfort in Hot and Dry Climate: A Case Study of Sistan Region in Iran. Sustainable Cities and Society, p.102607.

دکتر فرامرز حسن پور، سرپرست دانشکده هنر و معماری در مصاحبه با روابط عمومی دانشگاه زابل درخصوص اهمیت این مجله علمی بیان داشت: این مجله یکی از مجلات برتر دنیا در حوزه تکنولوژی ساخت و یک مجله بین‌المللی با تمرکز بر تحقیقات بنیادی و کاربردی با هدف طراحی، درک و ارتقای شهرهای سازگار با محیط زیست است که از طیف گسترده ای از رویکردهای روش‌شناختی و فنی پشتیبانی می‌کند. ضریب تاثیر این مجله، شاخص بسیار قابل توجه 268/5 بوده و در رتبه‌بندی نیز در تراز اول (Q1) مجلات جهانی قرار دارد.

دکتر جمشید داوطلب، مدیر گروه معماری و نویسنده مسؤل مقاله نیز اظهار داشت: در این مقاله با هدف استفاده از شرایط اقلیمی سیستان در شرق ایران، به صورت محاسباتی به بررسی و شناخت اثر خارخانه – به‌عنوان عنصر بومی در معماری سیستان که در گذشته در فضای بسته کاربرد داشته است - بر میزان کاهش دمای هوا، سرعت باد، میانگین دمای تابشی، افزایش رطوبت نسبی و در نهایت بر میزان تعدیل آسایش حرارتی در فضای باز در اقلیم گرم و خشک منطقة سیستان در طی شرایط بحرانی تابستان پرداخته شده است. ایشان تصریح کرد: مهم‌ترین یافته تحقیق این بود که نشان داد «خارخانه» به‌‌عنوان روشی کاملا مهندسی شده در معماری منطقه سیستان، می‌تواند امروزه به‌عنوان استراتژی «تعدیل آسایش حرارتی» در فضای باز اغلب مناطق بادخیز گرم و خشک دنیا کاربرد داشته باشد و به مراتب شرایط آسایشی بهتری را نسبت به سایر روش‌های پیشنهاد شده فراهم کند. این مقاله، اولین گزارش علمی در استفاده از این راه‌حل در دنیا بوده و ویژگی‌های برجسته این سازه معماری را اثبات کرده است.