پیام قدردانی دکتر افراسیاب از خانواده بزرگ دانشگاه زابل

بسم الله الرحمن الرحیم

همراهان و همکاران بزرگوارم؛

معتقدم که دانشگاه، همیشه محفلی برای هم‌دلی و هم‌اندیشی خردورزانی بوده است که دل در گروی توسعه‌ی این آب و خاکِ گرامی بسته‌اند و به تلاش و پشتکار، در تحققِ این امر مهم کوشیده اند. اینک که مجال خدمتگزاری درکسوتِ مدیریت دانشگاه زابل به سرمنزل نهایی خود رسیده است، بر خود فرض می‌دانم که قدردانِ حمایت‌های بی‌دریغِ یکایک شما عزیزانم اعم از اعضای محترم هیات علمی، یاوران معزز علمی و تمامی ارجمندانی باشم که در تمام این سال‌ها با تمام فراز و نشیب ها در ادای این تکلیف و حمل این امانتِ شریف، یاریگرم بوده‌اید و از هیچ کوششی در طیِ این مسیر فروگذار نکرده‌اید.

انتهای امتنان و سپاس خویش را به تمامیِ شمایانی که قلمتان و قدمتان همواره روشنگر مسیرِاین خدمت پرافتخار بوده است تقدیم میدارم و امیدوارم که تلاشِ ستودنی‌تان، سرافرازی و سربلندیِ نسل فردای سیستان و ایران عزیزمان را به همراه داشته باشد. برای همکار و همراه ارجمندم جناب آقای دکتر رکوعی نیز بهروزی و سرافرازی روز افزون در سنگر جدید خدمت را آرزومندم و امیدوارم که از بوته‌ی فرصتِ این آزمون ارجمند نیز چون همیشه سربلند و بی‌گزند به درآید.

پادشاهی و گدایی بر ما یکسانست

که برین در همه را پشت عبادت خم ازوست

سعدیا گر بکند سیل فنا خانه‌ی عمر

دل قوی دار که بنیاد بقا محکم ازوست